 |
| fot.Agata Kubis |
Koordynatorka Monika
Rak
Od 20 roku życia posiadam niemodną tożsamość
lesbijską. Współtworzyłam W.A.G.I.N.A. 2003 -2005 a później EX
W.A.G.I.N.A. (2005-2008). Jestem założycielką wraz z Agnieszką
Małgowską Damskiego TANDEMU Twórczego (2009) – duetu artystycznego, który
miksuje różne dziedziny sztuki, zajmuje się tematami: kobieta i odmienność płci
(les gender queer trans). Zrobiłyśmy spektakle ORLANDO. Pułapka? SEN,
FOTEL w SKARPETKACH, lesbijsko/poliamoryczny dramat 33 SZTUKA mojego autorstwa.
.................................
W
sierpniu 2003 zainicjowała działalność Warszawska Aktywna Grupa Inicjatyw
Natury Artystycznej w skrócie W.A.G.I.N.A. Szukałyśmy wtedy
wspólnie odpowiedzi na pytania: Czy istnieje kultura lesbijska? Czy świat widziany
oczami lesbijki jest inny? Szczególny? Jaki?
Jedną z nas była: Anna Skonieczna, która nazywała
siebie malarką lesbijską. Jej obrazy: uproszczone formy pełne koloru, odwołując
się do otaczającej rzeczywistości budują symboliczny świat, który wywoływał ( i
wywołuje) jasne safistyczne skojarzenia. Takie skojarzenia bez wątpienia powszechnie
budzi Tamara Łempicka. Jej
portrety wyidealizowanych kobiet i kubistyczne wyestetyzowane akty stały się
malarską ikona lesbijskiej sztuki.
A niedawno w 2010 roku na wystawie Ars Homo Erotica w Muzeum Narodowym tylko jedną salę poświęcono sztuce lesbijskiej i nazwano ją Imaginarium. Znalazły się tam m.in. prace: Aleksandry Polisiewicz, Catherine
Opie i Anny Daucikovej… ale najmocniejszym znakiem była dla mnie - pusta
ściana - symbol lesbijskiego nie/istnienia w przestrzeni publicznej.
Zadałam sobie wtedy znowu pytania: Czy
naprawdę nie ma artystek, zajmujących się sztukami pięknymi o lesbijskiej
tożsamości artystycznej? Czy przypadkiem znowu nie zadziałało wykluczenie
sztuki tworzonej przez kobiety o kobietach? A może sztuka lesbijska „nie pcha się” na
salony? Dowiedziałam się znacznie później, że kilka
artystek lesbijskich zgłaszało swoje prace na tą wystawę, ale nie zostały
zakwalifikowane. Zatem według jakich kryteriów następował wybór?
Te „pominięte” artystki zostały zaproszone na wystawę „Sztuka uniwersalna”, organizowaną przez Pomadę w tym samym 201O roku. Wśród nich były m.in. Beata Sosnowska, Basia Bańda, Bianka Rolando.
.................................
Czy zatem jest sztuka
lesbijska? Ewelina Jarosz w artykule - Sztuka lesbijska w Polsce tak ją definiuje „[…]
twórczość podejmującą tematykę złożonych relacji pożądania i więzi kobiety z
kobietą (a niekoniecznie tworzoną przez lesbijki) - nie ogranicza się wyłącznie
do eksplorowania tematu erotyzmu, lecz często drążąc go, dotyka skomplikowanych
problemów tożsamości kobiet homoseksualnych, stanowiących społeczną
mniejszość.”
Czyli co jest dla Ciebie sztuką lesbijską?
Czy jako lesbijka, kobieta tworząca sztukę, nie widzisz żadnej różnicy
pomiędzy swoim postrzeganiem rzeczywistości, a postrzeganiem heteronormatywnej matki
i oddanej żony, żyjącej w tradycyjnej rodzinie?
Są jednak artystki, które taką różnicą widzą.
Dołącz do nich!!
.................................
O’LESS Festiwal ma być impreza, która
pozwoli wszystkim artystkom na równych prawach, bez względu na posiadany
dorobek, nazwisko i rodzaj uprawianej sztuki pokazać się szerszej widowni.
Jedynym wyznacznikiem jest poczucie lesbijskiej tożsamości kulturowej
(nie koniecznie rozumianej jako orientacja seksualna)
Zapraszam malarki, graficzni, rzeźbiarki,
twórczynie instalacji i videoartów, komiksów, murali, szablonów, szeroko
pojętej twórczości rękodzielniczej do zgłaszania swoich prac na formularzu
zgłoszeniowym.